سیاوش ماحصل عشق ما

خدایا لحظه ای وصف نشدنی که نه با حرف زدن و نه با نوشتننمی تونم وصفش کنم. چطور باور می کردم که تا لحظاتی دیگر خدا تو را به ما می ده.چطور باور می کردم که داره گل پسرم می یاد. چطور باور می کردم که دارم به معنایواقعی کلمه مادر شدن می رسم. غرق این افکار بودم که به خوابی عمیق فرو رفتم و فارغاز همه جا تنها به یاد تو چشمامو بستم و تو را به تنها معبود عالم خدای مهربانسپردم تا کمک کنه که صحیح و سالم پا به این دنیا بگذاری. ساعت 5:50 دقیقه بامداد روز چهارشنبه خدای بزرگ و مهربان توکوچولوی دوست داشتنی رو برای همیشه به ما سپرد. سیاوش ما تولدت مبارک     به هوش که اومدم خواستم برای اولین بار ببینمت از پرستارتخواهش کردم تو...